Eigenhandig
bewaren wat je beweegt
Een boek over kleine en grote documenten, waarin een mens zijn dierbaarste persoonlijke gedachten bewaart en zijn bijeengeraapte ingevingen, boodschappen en verwachtingen noteert.
In alle tijden hebben mensen notities gemaakt van wat hen raakte en dergelijke notities worden nog steeds gemaakt: spirituele kapstokken, kreten om hulp, protesten, klachten en lofzangen. In dit boek zoeken Aart Mak en Anne van der Meiden een antwoord op de vraag waarom het zo belangrijk is om eigenhandig vast te leggen wat je lief is, wat je vormt en troost. Hoe werkt dat dan en bovendien: hoe doe je dat?
Anne van der Meiden over de aard van het rapiarium:
´Ik bedoel niet zozeer een dagboek met godservaringen in een geordende vorm, maar snel genoteerde invallen in woorden die je later nooit meer terug kunt vinden in je hersenen, laat staan ordenen. Het zijn vaak niet meer dan uitroepen, flitsende ervaringen, vuurpijlen die opschieten en een snel dovend licht verspreiden.´
Een beroemd voorbeeld van een rapiarium bestaat uit de woorden die Blaise Pascal in november 1654 op een stukje perkament schreef. Na zijn dood werd het gevonden, het was ingenaaid in zijn kleding:
´Het genadejaar 1654. Maandag 23 november, vanaf ongeveer half elf ´s avonds tot ongeveer half één ´s nachts: VUUR. God van Abraham, God van Izaak, God van Jakob. Niet de God van filosofen en geleerden. Zekerheid. Zekerheid. Gevoel. Vreugde. Vrede. Vrede van God van Jezus Christus.´