Aan het begin van de maand november is de nieuwe roman Genade in Parijs van Karen Kingsbury verschenen. In Genade in Parijs van Karen Kingsbury zijn Ashley Baxter Blake en haar man achttien jaar getrouwd. Dit willen ze vieren met een tripje naar de lichtstad, waar ook een aantal van Ashleys schilderijen tentoongesteld worden. Maar Ashley twijfelt… Jaren geleden maakte ze in Parijs de grootste fout van haar leven, die ze zichzelf nooit heeft kunnen vergeven. Ze bewaart nog steeds geheimen die niet aan het licht mogen komen. Een ontmoeting met een vroegere collega haalt al deze herinneringen weer naar boven. Zal teruggaan naar de stad waar het allemaal misging helpen om eindelijk rust te vinden?
Lees hier een stuk van hoofdstuk 1 als voorproefje!
Wie is Karen Kingsbury?
Karen Kingsbury is de absolute nummer 1 van christelijke romanschrijvers in Amerika. Van haar ruim veertig romans zijn al meer dan tien miljoen exemplaren in omloop. Ze won talloze prijzen, en sommige van haar boeken worden zelfs verfilmd. Ze krijgt stapels brieven en e-mails van lezers. Hierdoor weet ze dat haar boodschap van hoop al vele levens veranderde. Haar bekendste boeken zijn romans uit de serie over de familie Baxter, en de vervolgseries 'Dayne Matthews', 'Samen onderweg' en 'Het witte doek'. Naast auteur is Karen een veelgeprezen spreker op vrouwenbijeenkomsten.
Hoofdstuk 1
1998
Door het onophoudelijk gebonk rinkelde het raam van de woonkamer en trilden de muren van de kleine Parijse flat waar Marie Michel in slaap probeerde te vallen. Ze trok het kussen over haar hoofd en kneep haar ogen dicht. Ze was een vrese- lijke moeder. Hoe was het toch mogelijk dat ze een dochter had opgevoed die omging met drugsdealers? Een verslaafde die had gestolen van Marie... van haar eigen moeder.
‘Zet er nieuwe sloten in,’ had de politieagent tegen haar gezegd, de laatste keer dat het was gebeurd. ‘Ze is er niet mee geholpen als u haar een manier aanreikt om te blijven gebruiken.’
Nog meer gebonk.
Maries hart sloeg over en ging vervolgens tekeer in haar borstkas. Het was na middernacht.Wat bezielde haar dochter? Waarom zocht ze geen hulp? Marie gooide het kussen op de grond en stapte uit bed.
Terwijl ze dat deed, hield het gebonk op. Marie hield haar adem in. Tien seconden... vijftien. Nog steeds niets. Stilte. Marie ademde uit.Alice was waarschijnlijk vertrokken en nu in de duisternis haastig op zoek naar een plekje om te slapen – onder een of andere brug of bij een daklozenopvang in het bedomptste en akeligste deel van Parijs.Waar je makkelijk aan drugs kon komen.
Marie ging weer liggen en staarde naar het plafond. Lief meisje van me, het spijt me. Het had nooit zover mogen kom. Er liep een rilling over haar armen en ze trok het dekbed over haar dunne lichaam. Ze had haar energierekening weer niet betaald en het was voor mei een onaangenaam koude nacht.
Het leek wel of haar leven werd weggevreten, als een strand bij vloed.
