Geloven in de minderheid

Ook in de kerkelijke gemeenten beginnen we steeds meer te merken van verstedelijking en secularisatie. Ondanks dat het proces al langer gaande is, kunnen gemeentes hun exclusieve positie in de samenleving ten goede keren. De kerk raakt in de minderheid, maar er is niets vreemds of onvoltooids aan de positie van een minderheidskerk. Het schept juist ruimte en biedt nieuwe mogelijkheden. Juist in grote steden kunnen kleine gemeentes een getuigende kerk zijn in een wereld die God niet erkent.

Babylonische ballingschap

Israël was ook een minderheidskerk tijdens de tijd van de Babylonische ballingschap. In meerdere vlagen werd het volk van Israël en Juda weggevoerd naar Assyrië. Dit zal voornamelijk ingehouden hebben dat de elite als eerste werd weggevoerd. Daniël en Esther zijn beiden voorbeelden van hoe het geloof kan worden uitgeoefend als je in de minderheid bent.

Ook in het Nieuwe Testament komt het naar voren hoe een gemeente kan overleven als religieuze minderheidsgroep. De Petrusbrieven zijn gericht aan christenen die in verdrukking leven en ‘vreemdelingen’ zijn. Door de hele bijbel heen vertegenwoordigt de kerk de wereld voor God en vertegenwoordigt zij tegelijkertijd God voor de wereld. De christelijke gemeente is als een licht in de nacht, betrokken bij de mensen en zij geeft gestalte aan de lofprijzing van God. Ze evangeliseert en dient mensen.

De kerk is er niet om de wereld te veranderen, maar om God te loven en dankbaarheid te tonen door liefde naar de medemens.