Eind goed – Protestantse kijk op euthanasie

Theo Boer sluit zich aan bij de ‘theocentrische ethiek’ van de Amerikaanse ethicus James M. Gustafson. Gustafson combineert vier bronnen: schrift en traditie, methodes en principes vanuit de wijsbegeerte, de natuurwetenschappen, en menselijke ervaringen. In de praktijk ligt hierdoor de nadruk op openheid van alle perspectieven en op de noodzaak van compromissen vanwege een door alle mensen gedeeld belang bij het voorkomen van chaos. Boer legt er daarnaast in navolging van Gustafson op dat de ethiek de feiten 'op orde' moet hebben: die zijn in de ethiek van even groot belang als normen, waarden of idealen.

In de toegepaste ethiek houdt Theo Boer zich vooral bezig met biomedische ethiek. Boer wordt geregeld binnen en buiten Nederland geraadpleegd als expert op het gebied van de Nederlandse praktijk en wetgeving rond euthanasie. Ook treedt hij geregeld op in de media. Hoewel geen tegenstander van euthanasie, geldt hij als een van de belangrijkste critici van het Nederlandse euthanasiemodel en bepleit hij in andere landen stringentere criteria, mocht daar tot legalisering worden overgegaan. De kritiek van Boer op de Nederlandse situatie richt zich onder andere op de verschuiving die hij in de praktijk waarneemt: waar de wet euthanasie als een uitzondering beschouwt ('nee, tenzij...'), wordt euthanasie in de praktijk steeds meer gezien als de regel ('ja, mits...').