Naar een cultuur van aanraken
Welkom!
Op deze pagina presenteren we het nieuwe boek van pastoraal werker en therapeut Philip Troost: Raak me aan. Philip Troost schrijft in zijn boek: 'Het omgaan met onze lichamelijkheid staat vaak nog zo los van waar we vanbinnen allemaal naar op zoek zijn: welkom, warmte, bevestiging en verbinding. De verlangens van ons hart. Lichamelijk contact is onmisbaar voor onze cognitieve, emotionele en sociale groei en gezondheid. Aanraken en je laten aanraken wordt in dit boek dan ook gezien als een natuurlijke basisvaardigheid waarbij fysieke aanraking een innerlijke aanraking teweegbrengt die helend is en een mens goed doet.'
Op deze website geeft een aantal lezers een eerste reactie Er zullen er in de loop van de tijd meer reacties bij komen. Ook plaatsen we binnenkort een filmpje waarin Philip vertelt over zijn boek.
Reacties op Raak me aan
De reactie van Ivo Lindner
Haptotherapeut te Zwolle
Een boek uitgeven met als titel “Raak me aan” terwijl de #metoo-golf amper uitgeraasd is? In een tijd waarin er regelmatig nieuwe, schokkende berichten opduiken van grensoverschrijdende vormen van aanrakingen door hulpverleners, geestelijke leiders, leerkrachten of sportinstructeurs bij (jonge) mensen die zich aan hen hebben toevertrouwd? En dan zitten we momenteel ook nog volop in de ‘social distancing’ in verband met de Coronapandemie. Dat alles bij elkaar lijkt een gedurfde onderneming. En toch gaat Philip Troost het aan. Lees verder.
De reactie van Tjitske Volkerink
Masseur, stiltetrainer en wellness coach
Aanraken is een basisbehoefte voor ieder mens. Overtuigend werkt Philip Troost dit uit. Het onderwerp van zijn nieuwe boek aanraking is opnieuw boeiend en zeer relevant. Een ervaringsverhaal uit mijn massagepraktijk: ‘Ik heb goed voor mezelf gezorgd, het was niet makkelijk deze coronatijd’. De vrouw van in de veertig, kwam terug voor een massage-coachingsafspraak om verbinding tot stand te brengen in haar lichaam, daar waar woorden niet bijkomen. Ik ben blij om er weer te zijn zei ze, maar na 2 minuten op de massagetafel kwamen de tranen. Een ontlading van opgebouwde spanning kwam los, waarna er ruimte was voor ontspanning. Lees verder.
De reactie van Sander Luitwieler
Directeur van Stichting voor Christelijke Filosofie en van het Lindeboom Instituut (voor medische ethiek)
Er is in onze cultuur iets merkwaardigs aan de hand met lichamelijkheid. Enerzijds leven we in een ‘lichaamscultuur’, waarin het van belang is om er goed uit te zien en fit te blijven. Dat wordt gepropageerd in reclames, de media, sportwereld en showbusiness. Anderzijds is de ratio onverminderd dominant en doet het lichaam vaak niet mee in ons dagelijks leven. We willen graag grip krijgen op ons leven – collectief en individueel – en daar moeten we vooral goed bij nadenken, toch? Velen van ons hebben ‘hoofdberoepen’ en lijken op hun vrije tijd aangewezen om aandacht te besteden aan hun lichaam. Lees verder.
De reactie van Wolter Huttinga
Verbonden aan de Theologische Universiteit Kampen en regelmatig schrijvend voor Dagblad Trouw
In dit boek beschrijft Philip Troost aanraking als een levensbehoefte. Dus niet als een extraatje dat leuk is voor wie het zich kan veroorloven, of een hobby van mensen die ‘nogal lichamelijk’ zijn. Lichamelijk zijn we allemaal en behoefte aan aanraking zit in ons menszijn ingebakken, er is geen menselijke identiteit zonder aanraking denkbaar. Ook benadrukt Troost de noodzakelijke wisselwerking tussen lichaam en ziel, tussen het fysieke en het spirituele. En ook juist weer om die reden is aanraking geen add-on. ‘Als ik iets aanraak buiten mij, wordt er iets aangeraakt in mij’, schrijft Troost. Lees verder.
De reactie van Jaap Boersema
Senior Coach YouRoute
Het boek Raak mij aan van Philip Troost is compact en diepgaand en leest makkelijk door. Mij pakte het gelijk. Maar het is ook zo’n boek waar ik regelmatig nog even naar terug zou willen grijpen. Want zo gemakkelijk als het lijkt wanneer ik het lees, zo gemakkelijk blijkt het in de praktijk helaas niet te zijn. En ook de verschillende aanzetjes, opdrachten en oefeningen die soms impliciet soms expliciet worden genoemd vormen voldoende materiaal om mee aan de slag te gaan. Lees verder.
De reactie van Jeannette Westerkamp-Stegeman
Onze kleinzoon van twee wordt uit het autostoeltje getild. Ze zijn net terug van vakantie. Hij blijft met zijn rug tegen de auto staan en kijkt me aan. 'Oma, mag dichter bij komen?' Ik had me just voorgenomen om even een week op afstand te blijven, maar ik doe onmiddellijk mijn armen open en hij springt er in.
Mijn schoonmoeder is de negentig voorbij en wordt verzorgd in een bejaardentehuis . Ze heeft moeite met haar afhankelijkheid en kan niet genoeg bezoek krijgen. Dan kunnen we opeens maanden niet meer bij haar langs. Geen knuffel, geen omarming. Lees verder.
Philip Troost over aanraken:
Eerder verschenen van Philip Troost:
